«هلن روشنای زندگی ما»

نازنین قلب مامان..هیچ چیز نمی تونه توصیف کنه عشقی رو که لحظه به لحظه ریشه هایش در وجودم مستحکم تر میشه..هیچ چیز نمی تونه بیان کنه احساس شیرینی رو که نسبت به تو دارم و لذتی که از بودن تو در زندگیم میبرم.. عاشقتم مامان..عاشق.. چهارماهه که صدای نفس کشیدنت لالایی برای خواب من شده و دیدن روی ماهت طلوع صبح روشنم..مبارکت و مبارک من باشه این حضور زیبا..دوستت دارم دیروز من و شما و بابا و مادرجون رفتیم مرکز بهداشت و بعد از  کنترل قد و وزن واکسن چهارماهگیتو زدیم (قطره خوراکی فلج اطفال و واکسن پنتاوالان)..فدای اونلبخندهای شیرینت بشم که وقتی رو تخت بودی قبل زدن واکسن نثارمون میکردی و همچین که آمپول وارد رون چپت شد نفس مامان اشکهاش سرازیر شد...

  هر کاری کردم نتونستم بیشتر ازین مخفی بشم   ...

تو را نه با دستهایم بلکه لا قلبم به آغوش کشیدمت دوست داشتنی ترین جای قلبم همان سمتی است که تو را دوست دارد ...

دوستت دارم بهترین بابای دنیا.. روزت مبارک.. ...

با تو شب ما رنگ غزل می گیرد            از چشم تو بارها مثل می گیرد   از شهد نگاه نمکین تو هنوز                  بقال سرکوچه عسل می گیرد ...

نفسم،عشقم،عمرم،جونم،همه کسم،هلنم صد روزه که خدای مهربون تو رو به دنیای ما هدیه کرده.صد روزه که خونه با صدای ناز خنده ها و گریه های شما پر شده و عطر نفسهات خونمون.رو عطراگین کرده. هلنم خوشحالم،با تمام وجود و از ته قلبم... هلنم همیشه باشی و شاد باشی...دوستت دارم ای لایق ستایش..